Όταν θέλουμε να πούμε πως όλα πήγαν χάλια, ότι η κατάσταση που επικρατεί είναι σκέτη καταστροφή, συχνά χρησιμοποιούμε την φράση “Έγινε της Πόπης”. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν την τραγωδία που κρύβεται πίσω από τη φράση.
Το 1934, το πλοίο με το όνομα Πόπη, αναχωρεί από το λιμάνι του Πειραιά για να εκτελέσει το δρομολόγιο Σύρος, Πάρος, Νάουσα Πάρου, Νάξος, Φολέγανδρος, Σίκινος, Οία, Ίος, Θήρα, Ανάφη, Αμοργός, Αιγιάλη, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Κουφονήσια, και επιστροφή μέσω Νάξου, Πάρου, Σύρου πίσω στον Πειραιά.
Στα χαρτιά φαίνεται ότι μεταφέρει 120 επιβάτες και εμπορεύματα, κυρίως τρόφιμα. Οι μαρτυρίες όμως μιλούν για περισσότερους επιβάτες, που απλά δεν καταγράφηκαν ή δεν έκοψαν εισιτήριο.
Μερικά μίλια από τον Πειραιά, συγκεκριμένα στη νησίδα “Κασίδι”, το πλοίο βρίσκει σε ξέρα και αρχίζει και μπάζε νερά. Αρχίζει και παίρνει επικίνδυνη κλίση, ενώ η στεριά είναι λίγα χιλιόμετρα μακριά.
Όμως το πυκνό σκοτάδι και το κρύο νερό, καθώς ήταν Νοέμβριος δεν δίνει περιθώρια να πέσει κάποιος στη θάλασσα. Όταν τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν, το μέλημα του πληρώματος ήταν να σώσουν τα εμπορεύματα, και κυρίως τα ακριβά τυριά που μετέφεραν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί χάος. Για αυτό και λέμε “γίνεται της Πόπης”, σε ανάλογες περιπτώσεις.
11 επιβάτες βρήκαν τραγικό θάνατο, και αν δεν βοηθούσαν ναυτικοί με καίκια ο αριθμός των νεκρών θα ήταν μεγαλύτερος.
