Δεν τα κατάφερε και έφυγε τελικά από τη ζωή ο δασεργάτης συντοπίτης μας, που καταπλακώθηκε από πεύκο στην περιοχή του Ρετσινόλακκου.
Δε γίνεται όμως να μη νιώθουμε οργή που ακόμα ένας εργαζόμενος μπαίνει στη λίστα των εργατικών δυστυχημάτων.«Μαύρο» ρεκόρ καταγράφει η Ελλάδα σε εργάτες που χάνουν τη ζωή τους, εν ώρα εργασίας, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Και δυστυχώς όλοι οι νεκροί και οι τσακισμένοι εργάτες, δεν είναι ούτε από την κακιά στιγμή, ούτε από απροσεξία. Δε γίνεται, κάθε φορά στο τέλος, υπαίτιος να παρουσιάζεται ο νεκρός ή να φταίει η «κακιά η ώρα».
Η κυβέρνηση, το υπουργείο Εργασίας και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, έχουν μεγάλες ευθύνες που τα εργοτάξια και οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυξάνεται ο αριθμός των θανάτων, ειδικά το τελευταία χρόνια, την ώρα που κύρια αιτία θανάτου είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς για να τελειώσει γρήγορα το έργο, για να φύγει η παραγγελία, είτε από την πίεση να βάλουμε πλάτη.
Ας αναλογιστούν οι αρμόδιοι και την μεγάλη ευθύνη που φέρουν στην ανάγκη άμεσης και ουσιαστικής δράσης στα θέματα που αφορούν την ασφάλεια της υγείας των συμπολιτών μας, όπως η μη ύπαρξη ασθενοφόρου στην περιοχή.
Οι πολιτικά και θεσμικά υπεύθυνοι να μη κωφεύουν επιδεικτικά απέναντι στις αλλεπάλληλες εκκλήσεις.
Είναι ντροπή για μια σύγχρονη κοινωνία και δυστυχώς αργά για αυτούς που «έφυγαν» και τις οικογένειές τους.Τα βαθιά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
