Παρά τις προειδοποιήσεις, χιλιάδες ήταν εκείνοι που θέλησαν να πλησιάσουν το ηφαίστειο στην Ισλανδία, για μια φωτογραφία, αλλά και να δουν από κοντά την αναβράζουσα λάβα και τον καπνό που εκτοξευόταν στον ουρανό.
Η τεράστια έκρηξη στο ηφαίστειο αυτό στην Ισλανδία έγινε χθες, με τις εικόνες να είναι τρομακτικές μεν, εντυπωσιακές δε, μεταξύ των οποίων και μια με δεκάδες αυτοκίνητα που σχηματίζουν ουρές για να πλησιάσουν την περιοχή.
Η έκρηξη ξεκίνησε περίπου 2,4 μίλια από την πόλη Γκρίνταβικ λίγο μετά τις 10 το βράδυ της Δευτέρας στον κρατήρα Σαντγιούκα, στη χερσόνησο Ρέικιανες, μετά από μια σειρά σεισμών, εδώ και καιρό, που ανάγκασαν χιλιάδες ανθρώπους να εκκενώσουν την περιοχή, καθώς η χώρα κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και προετοιμάστηκε για την επικείμενη έκρηξη.
Πλάνα που κόβουν την ανάσα χθες το βράδυ κατέγραψαν τον μαύρο νυχτερινό ουρανό της Ισλανδίας να φωτίζεται με ένα βαθύ πορτοκαλί χρώμα, καθώς η λάβα εκτοξευόταν στον αέρα σε θεαματικές σκηνές που συνεχίστηκαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα το πρωί.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος αναγκάστηκε να εκδώσει επανειλημμένες προειδοποιήσεις προς όσους σκέφτονταν να πλησιάσουν το ηφαίστειο.
Η Νορβηγική Μετεωρολογική Υπηρεσία εκτίμησε ότι 100 έως 200 κυβικά μέτρα λάβας εκτοξεύονται ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή «πολύ περισσότερο από ό,τι σε προηγούμενες εκρήξεις στη χερσόνησο Ρέικιανες τα τελευταία χρόνια».
Μια εικόνα έδειχνε τον Reykjanesbraut, έναν βασικό ισλανδικό αυτοκινητόδρομο στην περιοχή, να φωτίζεται από λευκούς προβολείς αυτοκινήτων που κινούνταν προς τον κρατήρα.
Ο Benedikt Ófeigsson, γεωφυσικός της Νορβηγικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, δήλωσε ότι η ρωγμή, η οποία μεγαλώνει κάθε λεπτό, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πόλη Γκρίνταβικ.
Το διεθνές αεροδρόμιο του Ρέικιαβικ, το οποίο βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, παρέμεινε ανοιχτό.
Εν τω μεταξύ, μιλώντας στα τοπικά μέσα ενημέρωσης όταν άρχισε η έκρηξη, ο ηφαιστειολόγος Þorvald Þórðarson παραδέχθηκε ότι η έκρηξη ήταν το χειρότερο σενάριο.
«Μιλούσαμε για δύο σενάρια πριν από λίγες ημέρες, το ένα εκ των οποίων ήταν ότι όλα να χαλαρώσουν και να σβήσουν, ελπίζαμε ότι αυτό θα συνέβαινε», είπε.
«Το άλλο είναι ότι αυτό το τμήμα του φλοιού πάνω από το ηφαίστειο θα είχε φτάσει στο όριο ανοχής του και ότι θα άρχιζε να εκρήγνυται. Αυτό είναι που φοβόμασταν περισσότερο».
