Στα πλαίσια του προγράμματος του Υπουργείου Πολιτισμού δημιουργήθηκε τμήμα Κόμικ στο Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, με δάσκαλο τον Πέτρο Χριστούλια. Το τμήμα λειτουργεί στο χώρο του Εργαστηρίου της Φωτογραφίας στο παλιό Δημαρχείο, επί της οδού Αβάντων 50, κάθε Παρασκευή.
Τα μαθήματα ξεκίνησαν αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και συνεχίζονται με μεγάλο ενδιαφέρον και χαρά από πλευράς παιδιών και δασκάλου.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Πέτρου Χριστούλια και περιγράφει ένα μέρος της δράσης του τμήματος του Κόμικ.
Η Ιφιγένεια στο «παλιό» εργοστάσιο στην Αυλίδα.
Το κόμικ λόγω του αφηγηματικού χαρακτήρα του, είναι δανικό μέσο έκφρασης για δημιουργική δράση πάνω στην Ιστορία ενός τόπου. Αν μάλιστα οι τοπικοί μύθοι πάνε πίσω στην αρχή της λογοτεχνίας αλλά και του θεάτρου όπως στην Χαλκίδα με τον μύθο της Ιφιγένειας, τότε στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος, αυτοί μπορεί να λειτουργήσουν σαν ένα πολύ δυνατό εργαλείο. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι πρέπει να αναμασάται το αρχαίο παρελθόν με τρόπο αυστηρό και στείρο. Σε ένα παιχνίδι που χρησιμοποιεί τις γερές βάσεις των αρχαίων και παγκόσμιας ακτινοβολίας αφηγήσεων, μπορεί να δώσει ένα σύγχρονο έργο που κάνει σχόλια για την εποχή μας και κάθε μαθητής μπορεί να ταυτιστεί και να προβληματιστεί.
Βασικό πρόσωπο της ιστορίας μας φυσικά η ίδια η Ιφιγένεια που όμως αντί να μεταφερθεί στην Ταυρίδα, από ένα λάθος της θεάς Άρτεμης μεταφέρεται μπροστά στον Χρόνο στο ίδιο μέρος. Εκεί με θέα το φουτουριστικό σκηνικό του εργοστασίου τσιμέντου συναντά μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα που ανεβάζει το έργο του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε ένα παροπλισμένο λατομείο που πλέον λειτουργεί σαν θεατρική σκηνή.
Σε επίπεδο αφήγησης στα πλαίσια του μαθήματος μπορεί να αναπτυχθούν θέματα όπως το περιεχόμενο του εμβληματικού έργου αλλά και θέματα οικολογίας και παρέμβασης του ανθρώπου στο φυσικό τοπίο. Επίσης μπορεί να είναι και μια αφορμή για μια επαφή με το μέσο του θεάτρου και την καταγωγή του. Σε ένα πιο οπτικό επίπεδο μπορεί να σχολιαστεί το θέμα του Βιομηχανικού τοπίου και μέσα από τον αποχαρακτηρισμό του σε σκηνικό ενός κόμικ, να προβληματίσει για το αν αυτό μπορεί να έχει μια άλλη αισθητική αξία πέρα από την αρχική του λειτουργία…
