Ηυψηλή ευφυΐα είναι ευχή και κατάρα. Από τη μία ανοίγει το δρόμο για σχολικές επιδόσεις και αργότερα, ενδεχομένως, για μια επιτυχημένη καριέρα. Από την άλλη όμως μπορεί να αποτελεί εμπόδιο στην κοινωνικοποίηση, κάνοντας έναν χαρισματικό άνθρωπο να αισθάνεται απομονωμένος από τον περίγυρό του.
Σύμφωνα, ειδικότερα, με μια κλινική ψυχολόγο, την Dr Joey Lawrence, η οποία παραθέτει μια μελέτη με τίτλο «Χαρισματικοί άνθρωποι και τα προβλήματά τους», οι πιο έξυπνοι και χαρισματικοί είναι σύνηθες να αντιμετωπίζουν τις παρακάτω δυσκολίες:
- Κάνουν «αμήχανες» ερωτήσεις που τους αποξενώνουν: Καθώς αντιμετωπίζουν τη ζωή από μια διαφορετική οπτική, δεν φοβούνται να θίξουν με τις ερωτήσεις τους κάποια θέματα που για άλλους αποτελούν ταμπού.
- Δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις στάνταρ διαδικασίες μιας εταιρείας ή ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος: Δεδομένου ότι αυτές οι διαδικασίες ακολουθούν συγκεκριμένους, αυστηρούς κανόνες, οι άνθρωποι υψηλής ευφυΐας πιέζονται όταν πρέπει να συμμορφωθούν, αντί να έχουν την ελευθερία να χαράξουν τη δική τους, μοναδική διαδρομή.
- Δυσκολεύονται να καταλάβουν τη συμπεριφορά των άλλων: Οι περισσότεροι δεν αναλύουν και δεν εμβαθύνουν τόσο σε μια κατάσταση όσο εκείνοι, οπότε οι άνθρωποι υψηλής ευφυΐας δυσκολεύονται να μπουν στη θέση τους και να κατανοήσουν τα «γιατί» τους.
- Είναι ανασφαλείς για τις ικανότητές τους: Μπορεί στην πραγματικότητα αυτό που τους κάνει διαφορετικούς να αποτελεί πηγή δύναμης, αλλά οι ίδιοι ίσως το ερμηνεύουν ακόμα και σαν «κοινωνική αναπηρία». Η κλινική ψυχολόγος επισημαίνει λοιπόν ότι είναι σημαντικό να μην υποτιμάμε τις καθημερινές προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος ακόμα και αν στα μάτια των τρίτων φαίνεται «επιτυχημένος» στη ζωή του.
