Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Επίσης αποτελεί ευκαιρία για πολιτικούς και φορείς να μιλήσουν για ένα θέμα που δεν τους ενδιαφέρει καθόλου και ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί, για πολιτισμένες χώρες ίσως έχει σημασία η συγκεκριμένη ημέρα για τον νησί της Εύβοιας δεν είναι γιορτή αλλά ημέρα θλίψης.
Πέρυσι χάσαμε το 1/3 του νησιού από την μεγαλύτερη καταγεγραμμένη φωτιά΄ στην ιστορία του ελληνικού κράτους, δεν είναι η πρώτη φωτιά το νησί κάθε χρόνο φλέγεται με ανεπανόρθωτες βλάβες στο ήδη επιβαρυμένο οικοσύστημα του.
Είναι εύκολο να ρίχνουμε τις ευθύνες στην κλιματική κρίση πρώην κλιματική αλλαγή και να συνεχίζουμε να καταστρέφουμε ότι έχει απομείνει.
Η μνήμη χρυσόψαρου για τους πολλούς η απουσία δικαιοσύνης στη χώρα όπως και απουσία ελέγχου εύκολα πείθει τον κόσμο ότι το αίτιο όλων των δεινών είναι η γένους θηλυκού “κλιματική κρίση”.
Αν θυμηθούμε την φωτιά στα Μεσσάπια πριν λίγα χρόνια ένας από τους βασικούς λόγους των φονικών πλημμυρών χαμηλά και τους θανάτους ανθρώπων.
Η νότια Εύβοια έχει καταντήσει ένα απέραντο εργοτάξιο αιολικών ατέλειωτοι δρόμοι τσιμέντο και σίδερο, οι εργολάβοι υπόσχονται ότι θα τα μαζέψουν μετά το πέρας της λειτουργίας τους, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, έχουμε ήδη 4 νεκροταφεία αιολικών στην Καρυστία από αιολικά που μπήκαν 20 χρόνια πριν, τόση είναι η μέση διάρκεια ζωής και φυσικά κανείς δεν μάζεψε τίποτα όπως όφειλε.
Μ΄όνιμη εστία μόλυνσης με τα πτερύγια και τα πλαστικά του μέρη να μολύνουν την περιοχή και τον υδροφόρο ορίζοντα. Επίσης τα υπέργεια καλώδια παρατημένα και παραταγμένα κατά χιλιόμετρα να αποτελούν την νο 1 αιτία φωτιάς σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία.
Αιολικά κοντά σε κατοικημένες περιοχές με θόρυβο πολύ παραπάνω από το επιτρεπτό και μόνιμη υποβάθμιση της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Η φωτογραφία είναι από τον Δήμο Κύμης/Αλιβερίου.
Τα έργα προχωράνε πλέον και στην Κεντρική Εύβοια προστατευόμενη περιοχή natura 2000 στις 20 Ιουλίου λήγει η προθεσμία για αντιρρήσεις ενάντια στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Ελλάκτωρ – Πρακτικά το τελευταίο συμπαγές δάσος του νησιού και ζωοδόχος πηγή για ΄όλους – αν χαθεί το κομμάτι αυτό θα αλλάξει προς το χειρότερο η ζωή όλων.
Τα περιβαλλοντικά΄ προβλήματα του νησιού αφορούν όλους τους κατοίκους ανεξαρτήτως ιδεολογικής προσέγγισης και προέλευσης, Επίσης αφορά την ζωή των επόμενων που έρχονται.
Δεν είναι μόνο αυτά, η μόλυνση του Ευβοϊκού μεγαλώνει, το εξασθενές χρώμιο στα Μεσσάπια παραμένει πρόβλημα, η καύση RDF στην ήδη βεβαρημένη περιοχή του Αλιβερίου η διαχείριση των σκουπιδιών και πλήθος άλλων μικρότερων ή μεγαλύτερων προβλημάτων δεν μπορεί να δώσει χώρο για ελπίδα για κάτι καλύτερο αύριο.
Αν θέλουμε να υπάρχει ελπίδα στην περιοχή αναγκαστικά πρέπει να σωθεί και να διατηρηθεί ένα συμπαγές κομμάτι δάσους βουνών νερών στην κεντρική Εύβοια ώστε να δώσει χώρο στην πανίδα και χλωρίδα να αναβιώσει στην Βόρεια Εύβοια να τεθεί χθες ένας περιορισμός στην υπερεκμετάλλευση του δημόσιου χώρου στη νότια Εύβοια.
