Το νέο φρούτο της τρικομματικής κυβέρνησης και οι «βόλτες» των διερευνητικών

Στον απόηχο της σεναριολογίας γύρω από τις επικείμενες εκλογές (όποτε κι αν γίνουν) τελευταίως κυκλοφορούν και πάρα πολλά «αριστοτεχνικά» προμελετημένα σχέδια που λανσάρουν το νέο φρούτο της τρικομματικής ή έστω δικομματικής συγκυβέρνησης ειδικού σκοπού. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Γράφει ο… μη ειδικός συνεργάτης

Οτι κάποιοι ονειρεύονται είτε συνεργασία ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ -ΚΙΝ.ΑΛ. , είτε τουλάχιστον κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝ.ΑΛ. με ένα ενδεχόμενο να στηρίξει το εγχείρημα ο Γιάνης Βαρουφάκης. Έχει βάση αυτό το σενάριο; Απολύτως καμία. Ούτε η ΝΔ, ούτε το ΚΙΝ.ΑΛ ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε κάτι τέτοιο και το έχουν ξεκαθαρίσει με κάθε τρόπο, ρητά και κατηγορηματικά. Ο μόνος που έχει μύχιο πόθο την επιστροφή του καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην πρωθυπουργία είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Γι΄ αυτό εξάλλου όλα αυτά τα σενάρια περί κυβερνήσεων ειδικού σκοπού διακινούνται είτε από την ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση, είτε από περιφερειακούς «αντιμητσοτακικούς» παίκτες που φλερτάρουν υπογείως με την Κουμουνδούρου. Είναι οι λεγόμενοι «κονιόρδοι του Κολωνακίου», οι οποίοι με την έλευση Μητσοτάκη στη ΝΔ έμειναν «άστεγοι» πολιτικά. Έτσι κι αλλιώς ήταν άεργοι κατά συνείδηση, τώρα έμειναν και άστεγοι και βρήκαν παρηγοριά να πουλάνε συμβουλευτικές υπηρεσίες εξ απορρήτων στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Όλοι αυτοί λοιπόν βρήκαν την ευκαιρία να δώσουν στον Τσίπρα αυτό που θέλει να ακούσει: ότι δηλαδή θα είναι ρυθμιστικός παράγοντας στη διακυβέρνηση του τόπου. Παρεμπιπτόντως, εκεί που του χαλάνε το αφήγημα είναι όταν του λένε ότι θα είναι άλλος πρωθυπουργός και όχι ο ίδιος. Εκεί ανεβάζει πυρετό…Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει τη φαντασίωση ότι θα αδράξει την ευκαιρία να γυροφέρνει τις διερευνητικές για όσο χρόνο του επιτρέπει το Σύνταγμα και να πουλήσει – όσο μπορεί – επικοινωνιακά τον εαυτό του. Θα την πάρει, θα την βγάλει λίγο έξω να πάρει αέρα (σ.σ. την διερευνητική) και μετά θα την επιστρέψει πίσω διότι ο τόπος χρειάζεται πολιτική σταθερότητα. Όλα τα μικρά παιδιά έχουν το δικαίωμα να φαντασιώνονται, άλλωστε κι ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται