Έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής Διονύσης Σιμόπουλος. Ο αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου τα τελευταία χρόνια έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Ο Διονύσης Σιμόπουλος έφυγε σε ηλικία 79 ετών Ο ίδιος πριν από μερικούς μήνες κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο iefimerida.gr στις αρχές του έτους είχε δηλώσει «ο θάνατος δεν με φοβίζει καθόλου. Γιατί όπως υποστήριζε και ο Επίκουρος πριν από 2.300 χρόνια: “Το πιο φρικτό απ’ όλα τα άσχημα πράγματα, ο θάνατος, είναι για μας ένα τίποτε, ακριβώς γιατί, όταν εμείς υπάρχουμε, ο θάνατος δεν είναι κοντά μας κι όταν πάλι έρθει ο θάνατος δίπλα μας, τότε πια δεν υπάρχουμε εμείς”».
Σε άλλη συνέντευξή του στο iefimerida.gr το 2019 είχε μιλήσει για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.
-Γνωρίζουμε, και από δικές σας αναρτήσεις, για το πρόβλημα υγείας το οποίο αντιμετωπίζετε. Θα θέλατε να μας πείτε αν πρέπει να ανησυχούμε ή όχι; Αν και από όσα μπορούμε να καταλάβουμε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενδεχομένως εσείς αντιμετωπίζετε την κατάσταση με λιγότερη ανησυχία απ’ ό,τι οι αγαπημένοι σας.
«Κοιτάξτε, είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος αλλά όχι βλάκας ή αιθεροβάμων. Όπως έχω δηλώσει οι γιατροί με προειδοποίησαν ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζω θα απαιτήσει μεγάλη δύναμη ψυχής αφού με αναμένουν δύσκολες μέρες. Αλλά έχω ήδη αποφασίσει ότι εγώ θα είμαι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος της αρρώστιας μου, αφού σ’ όλη μου τη ζωή προσπάθησα να ζήσω με βάση τις απόψεις που εξέφραζε ο Επίκουρος. Για να γίνω πιο κατανοητός επιτρέψτε μου να σας διαβάσω μία ιδιαίτερα σύντομη και περιεκτική άποψη της φιλοσοφίας αυτής [ψάχνει στον υπολογιστή του] που λεει ότι «η σωστή θεώρηση των πραγμάτων ξέρει να ανάγει καθετί που επιλέγουμε και καθετί που αποφεύγουμε στην υγεία του σώματος και την ηρεμία της ψυχής, αφού σε τούτο συνίσταται ο σκοπός της ευτυχισμένης ζωής. Για χάρη αυτού του στόχου κάνουμε ό,τι κάνουμε: για να μην αισθανόμαστε πόνο και να μη μας κυριεύει ο φόβος… Μ’ αυτή την έννοια λοιπόν το πιο φρικτό απ’ όλα τα άσχημα πράγματα, ο θάνατος, είναι για μας ένα τίποτε, ακριβώς γιατί, όταν εμείς υπάρχουμε, ο θάνατος δεν είναι κοντά μας κι όταν πάλι έρθει ο θάνατος δίπλα μας, τότε πια δεν υπάρχουμε εμείς. Oύτε τους ζωντανούς λοιπόν αφορά ο θάνατος ούτε τους πεθαμένους». Γι’ αυτό θεωρώ ότι είμαι έτοιμος για οτιδήποτε, με σκοπό μιαν ευτυχισμένη ζωή.
”Νάναι μακρύς ο δρόμος”, όπως λέει κι ο Καβάφης! Όλοι μας άλλωστε ευχόμαστε να πάρουμε ένα δρόμο, μια πορεία που οδηγεί στο όποιο όνειρό μας! Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που ο δρόμος αυτός έχει παρεκκλίσεις και εμπόδια, τα οποία ίσως να μην προέρχονται από εμάς τους ίδιους, αλλά από εξωγενείς παράγοντες, όπως το κοινωνικό και προσωπικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να φθάσoυμε στον στόχο μας! Παρ’ όλα αυτά εκείνο που μετράει περισσότερο είναι η διαδρομή, η πορεία κι ό,τι εκείνη μπορεί να σου προσφέρει. Γιατί, κρίνοντας εξ ιδίων, και από το δικό μου ταξίδι προς την δική μου Ιθάκη, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τέτοια παρόμοια ταξίδια αξίζει τον κόπο να τα ζει κάποιος»
Η ανακοίνωση του από το Ίδρυμα Ευγενίδου:
«Ο άνθρωπος που για περισσότερα από 50 χρόνια βρίσκονταν στο τιμόνι του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, ως Διευθυντής του κι αργότερα ως Επίτιμος Διευθυντής δεν είναι πια μαζί μας. Ο Διονύσης Σιμόπουλος έφυγε σήμερα από κοντά μας, ήσυχα, περιτριγυρισμένος από την οικογένεια του.
Αγαπημένε μας Διονύση Σιμόπουλε Αντίο».
Ποιος ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος
Γεννημένος στα Ιωάννινα το 1943, ο Διονύσης Σιμόπουλος είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα των ΗΠΑ, όπου στη συνέχεια, μεταξύ 1968-1973, εργάστηκε σε διάφορες θέσεις, μεταξύ άλλων, ως διευθυντής του Πλανηταρίου της πολιτείας. Έπειτα από πρόσκληση του Ιδρύματος Ευγενίδου ανέλαβε τη διεύθυνση του Πλανηταρίου στην Αθήνα (1973-2014) και στη συνέχεια ονομάστηκε επίτιμος διευθυντής του.
Είχε στο ενεργητικό του πολλές εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις, έχοντας χρηματίσει, μεταξύ άλλων, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), γενικός γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008), εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων. Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για τη συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» του υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας και το 2015 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Είχε πολυσχιδές έργο, έχοντας διδάξει σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων, καθώς επίσης ως ομιλητής σε πολυάριθμα συνέδρια και σεμινάρια, στα οποία παρουσίασε εργασίες του. Είχε γράψει πολλά σενάρια για τηλεοπτικές εκπομπές, σειρές και ντοκιμαντέρ στο πεδίο της επιστήμης. Είχε, επίσης, διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης αρκετών εφημερίδων και περιοδικών. Είχε δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες, ενώ είχε γράψει και αρκετά βιβλία, μεταξύ άλλων, για τις παραστάσεις του Ευγενίδειου Πλανηταρίου.
Ανάμεσα στα βιβλία του είναι τα «Είμαστε Αστρόσκονη», (Μεταίχμιο, 2017), «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι: Η περιπέτεια της κατάκτησης του διαστήματος» (Μεταίχμιο, 2019), «Ο Ουρανός της Ελλάδας: Οδηγός για τα άστρα και τους αστερισμούς» (Μεταίχμιο, 2020). «Η μεγάλη περιπέτεια στο διάστημα» (Οξύ, 2021). Και πράγματι ο Δ. Σιμόπουλος ξεκίνησε πια τη μεγάλη περιπέτεια για να γίνει ξανά αστρόσκονη…
