Το νερό δεν είναι απαραίτητο συστατικό της κοινωνίας. Είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής. Μπορεί η τεχνολογία να μας έμαθε να ζούμε με ηλεκτρικό, τηλέφωνο ίντερνετ, τα οποία πλέον τα θεωρούμε απαραίτητα στη ζωή, όμως είναι απαραίτητα για να ζούμε καλύτερα. Το νερό είναι απαραίτητο για να ζούμε, τελεία.
Η Παγκόσμια Ημέρα νερού καθιερώθηκε το 1993, για να μας θυμίζει κάθε χρόνο πόσο απαραίτητο είναι το πόσιμο νερό και η ποιότητα του για τις ζωές μας. Η πρόσβαση σε αυτό, θα πρέπει να είναι καθολική. Ωστόσο αυτή τη στιγμή, το νερό είναι ένα αγαθό σε κρίση. Η διαθεσιμότητα του σε σχέση με τη ζήτησή του, είναι δυσανάλογες, ενώ η κλιματική κρίση σε συνδυασμό με την υπερθέρμανση του πλανήτη, κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα όσον αφορά στα αποθέματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά από υπογραφές και αιτήματα πολιτών, έβαλε το πόσιμο νερό στο επίκεντρο, προσπαθώντας να βελτιώσει την ποιότητα του αλλά και την πρόσβαση των πολιτών σε αυτό. Και τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν αυστηρές οδηγίες για τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού.
Υπάρχουν χώρες όπου το νερό είναι θησαυρός. Στην Αφρική, παιδιά καθημερινά περπατούν χιλιόμετρα για να πάρουν λίγο νερό για όλη την οικογένεια. Το νερό είναι σπάνιο φυσικά και σε πολλές άλλες περιοχές του κόσμου.
Γιατί λοιπόν πρέπει να παραμείνει δημόσιο αγαθό; Γιατί πολύ απλά είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής και πρέπει όλοι να έχουν πρόσβαση σε αυτό. Πολλές πόλεις ακόμα και στην Ευρώπη παλαιότερα ιδιωτικοποίησαν την παροχή νερού, μόνο και μόνο για να το επιστρέψουν σε δημόσια εκμετάλλευση λίγα χρόνια αργότερα. Αν το νερό ακριβύνει, κάποιοι άνθρωποι ενδέχεται να μην έχουν πρόσβαση σε αυτό. Κάτι που δεν θα τους στερήσει της ανέσεις αλλά την ίδια τους τη ζωή.
Τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση, παρά τις αποφάσεις του ΣτΕ που κατοχύρωσαν το δημόσιο έλεγχο στο νερό και απαίτησε την επιστροφή του ελέγχου από το Υπερταμείο στο δημόσιο, κάνει κάποιες κινήσεις τελευταία με ένα πολυνομοσχέδιο που μεταφέρει τη διαχείριση του νερού από το δημόσιο στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων.
Η ίδια λέει ότι το κάνει για καλύτερη διαχείριση του. Ωστόσο ο ρόλος της Ρυθμιστικής Αρχής είναι να εποπτεύει την αγορά. Αλλά γιατί να εποπτεύει την αγορά για ένα αγαθό που και η κυβέρνηση, όπως λέει, θα παραμείνει δημόσιο; Το ΣτΕ είναι σαφές λέγοντας πως το νερό δεν είναι εμπορεύσιμο αλλά δημόσιο αγαθό, δίνοντας στην κυβέρνηση 6 μήνες προς συμμόρφωση.
Σήμερα, την ημέρα όπου γιορτάζεται ως μια μέρα για τη μεγαλύτερη επίγνωση της αξίας και της ποιότητας του νερού για την ανθρώπινη ζωή, θα πρέπει να πούμε ότι το νερό θα πρέπει να είναι πάντα δημόσιο αγαθό. Και να παραμείνει…
