Ο «πράσινος ήλιος» έχει επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ και το κόμμα μας να έχει βρεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού σκηνικού μετά την απόπειρα παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου του προέδρου μας, Νίκου Ανδρουλάκη, μέσω του predator και της παρακολούθησης του από την ΕΥΠ, από το επικίνδυνο επιτελικό παρακράτος της ΝΔ που ήθελαν ένα ΠΑΣΟΚ σε ομηρία, ένα ΠΑΣΟΚ του χεριού του.
Η ιδρυτική επέτειος της 3ης Σεπτεμβρίου – η πρώτη μετά την αλλαγή ηγεσίας του περασμένου Δεκεμβρίου – βρίσκει το κίνημα σε μια ιδιαίτερη συνθήκη. Όσα ψέματα και να πουν, η αλήθεια θα τους εκθέτει.
Με οδηγό μας τις αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη, όλοι εμείς οι δημοκράτες που πιστέψαμε σε ένα Σοσιαλδημοκρατικό Κίνημα που εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα πολίτη, που ονειρευτήκαμε μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Ιδρυτή της μεγάλης ριζοσπαστικής, προοδευτικής παράταξης και εξακολουθούμε να ονειρευόμαστε μια Ελλάδα για όλους τους πολίτες, χρέος μας είναι να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο και πιο δίκαιο αύριο για μας και τα παιδιά μας.
Φιλοδοξούμε ότι οι φετινές εκδηλώσεις στο Ζάππειο να υπογραμμίσουν το άνοιγμα προς την κοινωνία, με επίκεντρο τους νέους.
Για την ιστορία, μερικές μέρες μετά την πτώση της χούντας, στις 24 Ιουλίου 1974, ο -μέχρι τότε- εξόριστος στον Καναδά, Παπανδρέου, επιστρέφει στην Ελλάδα έχοντας αποφασίσει να ηγηθεί κόμματος. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου διαβάζει, σε 150 ανθρώπους που βρέθηκαν στο ξενοδοχείο King Palace τη διακήρυξη του κόμματος του και τη μοιράζει σε ένα πράσινο βιβλιαράκι σε όλους.
Αυτή η Διακήρυξη για 48 χρόνια παραμένει διαχρονικά ένας διαρκής οδηγός, μια παρακαταθήκη αξιών και αρχών με εμπνευστή τον λαϊκό ηγέτη και ιδρυτή, τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Στη διαδρομή των λαών, των παρατάξεων, των κομμάτων, των ανθρώπων υπάρχουν οριακές στιγμές, υπάρχουν ορόσημα που αντέχουν στο χρόνο και έχουν διαχρονική φλόγα και αξία. Η διακήρυξη της 3 του Σεπτέμβρη αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της γέννησης του ΠΑΣΟΚ, γιατί συνδέεται με την ιστορική πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου να δώσει μία αυτόνομη ιδεολογική πολιτική και πραγματική έκφραση σε ένα υπαρκτό και ελπιδοφόρο ριζοσπαστισμό της κοινωνίας μας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου και όσοι ήταν στο στενό πυρήνα της ιστορικής πρωτοβουλίας με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ πίστευαν σε μία νέα συνθετική, οραματική πρόταση, δημιουργώντας μία νέα πραγματική επαγγελία που θα έδινε ενότητα, ελπίδα και προοπτική σε μία ιστορική παράταξη που πάντα εξέφραζε η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Η γέννηση, η διαδρομή και η κατάληξη του ΠΑΣΟΚ, όπως και ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου στα χρόνια της μεταπολίτευσης, προσφέρονται όχι μόνο για ιστορική έρευνα, αλλά και για πολιτικά συμπεράσματα, απόλυτα χρήσιμα και στη σημερινή συγκυρία.
Και είναι επίκαιρα τώρα όσο ποτέ άλλοτε αυτά τα μηνύματα, οι παρακαταθήκες της διακήρυξης, το έργο και τα οράματα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Είναι σίγουρο ότι θα απασχολήσει τους ιστορικούς ερευνητές το πως ένα μικρό πολιτικό κόμμα με το στίγμα, μάλιστα, του εξτρεμιστή σε ελάχιστα χρόνια μεταμορφώθηκε σε μεγάλο κόμμα εξουσίας και έβαλε τη σφραγίδα του στη διαμόρφωση της μεταπολίτευσης, με τον Ανδρέα Παπανδρέου να αποδεικνύει σταδιακά ότι ήταν ένας ηγέτης του
παρόντος και του μέλλοντος!
Σήμερα μας έρχονται στη μνήμη μας τα μηνύματα εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
Τέλος θα ήθελα να πω από καρδιάς ότι, μας αξίζει μια καλύτερη Ελλάδα, ένα καλύτερο αύριο και έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε, όχι με ψέματα αλλά με αλήθειες και σχεδιασμός.
