Η
Η Άννα Κχοντακίβσκα μαζί με τα δύο παιδιά της, την Κατερίνα 10 ετών και τον Ρομάν, 7 ετών, ξέφυγαν με χίλιες δυσκολίες από την κόλαση της Ουκρανίας. Είναι τρεις από τα δύο εκατομμύρια πλέον των Ουκρανών που μέσα σε μία μέρα, έχασαν σπίτι, αγαπημένους και βιός για να γίνουν πρόσφυγες.
Η Αννα με τα δύο παιδιά της βρήκε καταφύγιο στην Ελλάδα. Εφυγαν κυνηγημένοι από την Ουκρανία, διέσχισαν την Μολδαβία, την Βουλγαρία την Βουλγαρία, χρειάστηκε να «λαδώσουν» συνοριοφύλακες και ενόπλους στην διαδρομή, να κρυφτούν, μέχρι να φτάσουν στην Ελλαδα, στην Εύβοια, στο σπίτι της Ευγενίας Μάνου.
Η Ευγενία μαζί με την συνεργάτιδά της Ιφιγένεια, επιχειρηματίες του διαδικτύου, που δραστηριοποιούνται στις εξαγωγές, είχαν εντοπίσει μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την οικογένεια που χρειαζόταν άμεσα βοήθεια ώστε να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο από τον πόλεμο. Τους βρήκαμε στην Εύβοια να προσπαθούν όλοι να ξαναστήσουν την ζωή τους από την αρχή.
- Ευγενία, ποιές αντιξοότητες αντιμετώπισε η οικογένεια από την Ουκρανία μέχρι να φτάσει στην Εύβοια;
Όταν λάβαμε μήνυμα, η Άννα Κχοντακίβσκα μαζί με τα δύο παιδιά της βρίσκονταν στα σύνορα με τη Μολδαβία. Αμέσως οργανώσαμε ένα δίκτυο -μέσω επιχειρηματιών γνωστών μας στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία, ώστε να έρθουν ασφαλείς μέχρι την Ελλάδα. Πέρασαν 4 μέρες ταλαιπωρίας. Χρειάστηκαν να «λαδωθούν» πολλοί στην πορεία τους για την χώρα μας. Μέχρι την Ρουμανία ήταν σχετικά εύκολα, αλλά στη Βουλγαρία αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα μέχρι να καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα και να φτάσουν στον Προμαχώνα. Μόλις έφτασαν στις Σέρρες μιλήσαμε πάλι με φίλους και γνωστούς, ώστε να τους βοηθήσουν να πάρουν λεωφορείο. Εμείς είχαμε συνεννοηθεί με ταξί να τους παραλάβει όταν φτάσουν κοντά στην περιοχή μας και να τους οδηγήσει ως το σπίτι. Ηρθαν στην Εύβοια μέσα την πιο κρύα νύχτα του Μαρτίου. Μέσα στο χιόνι. Η μεταφορά τους κόστισε περίπου 800 ευρώ συν 500 ευρώ τα «λαδώματα».
Σε τι κατάσταση ήταν η μάνα με τα δύο παιδιά της, έπειτα από τόσες ημέρες ταλαιπωρίας;
Πραγματικά ήταν μια δραματική εικόνα, ειδικά της μητέρας, της Άννας, η οποία ήταν απίστευτα ταλαιπωρημένη, φοβισμένη και γεμάτη απογοήτευση. Τα παιδιά, η Κατερίνα 10 ετών και ο Ρόμαν 7 ετών, ήταν και τα δυό τους κουρασμένα και πεινασμένα. Στη διάρκεια της διαδρομής έτρωγαν κρουασάν. Όταν ρωτήσαμε την μικρή τι θες να φας, μας απάντησε: ” Οτιδήποτε εκτός από γλυκό”. Οι σακούλες τους είχαν τρυπήσει, τα πράγματα που κατάφεραν να πάρουν μαζί τους ήταν ελάχιστα. Ο άντρας και οι γονείς της Άννα έχουν μείνει πίσω για να πολεμήσουν.
Αθώα μάτια που λάμπουν και ζεστά χαμόγελα καρδιάς, δικαίωσαν τελικά την απόφαση που πήρες;
Είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία στη ζωή μας και εμείς μαθαίνουμε μαζί τους. Αν με δικαίωσε, δε μπορώ να σας απαντήσω ακόμα, αυτό θα φανεί σε 10 χρόνια όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και με φωνάξουν θεία.
Έχεις μεγάλο σπίτι ή έχουν εγκατασταθεί σε κάποιο άλλο δικό σου ακίνητο;
Τους φιλοξενώ στο δικό μου σπίτι, τους έχω παραχωρήσει το καλύτερο δωμάτιο με όλες τις ανέσεις και με θέα τη θάλασσα. Τους αρέσει πολύ ο χώρος, νιώθουν όμορφα και χαίρονται την κάθε στιγμή. Στα παιδιά έδωσα και 2 laptops για να παρακολουθούν online τα μαθήματά τους και γενικά να απασχολούνται.
Πως συνεννοείστε;
Στα Αγγλικά, η Άννα γνωρίζει καλά Αγγλικά. Ωστόσο υπάρχουν επίσης και οι χειρονομίες και η τεχνολογία για να συνεννοηθώ απευθείας με τα παιδιά και όχι μέσω της μητέρας τους. Πολλές φορές η συνεννόηση μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα και με τα μάτια.
Τρία επιπλέον πιάτα φαγητού για μια φαμίλια στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα μετά την επίθεση του κορονοϊού, δε σε επιβαρύνουν;
Ήξερα από την αρχή ότι ένα μέρος του ταμείου μου θα το διέθετα για να αγοράσω τα απαραίτητα. Ζούμε και στενά και άνετα. Αυτή η κίνηση μας μόνο χαρά επιφέρει και όχι κόστος.
- Πως είναι για την Άννα και τα δύο της παιδιά, η νέα τους καθημερινότητα;
Για να ξεφύγει το μυαλό τους, από τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν, έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα και φροντίζουμε να το ακολουθούμε όλοι. Το πρωί και μέχρι το μεσημέρι ο καθένας έχει τις δουλειές του για να απασχοληθεί. Εμείς την εργασία μας, όπως επίσης και η Άννα καθώς είναι επιχειρηματίας και συνεργάζεται διαδικτυακά με πολυεθνική εταιρεία που έχει έδρα την Αγγλία. Ο Ρόμαν και η Κατερίνα παρακολουθούν διαδικτυακά μαθήματα, αλλά και απασχολούνται με δημιουργικές δραστηριότητες όπως ζωγραφική, σκάκι, παιχνίδι με το σκυλάκι μας, παιχνίδια στην αυλή, κ.α. Τα απογεύματα έχουμε ξεκινήσει να μαθαίνουμε στα παιδιά την Ελληνική γλώσσα. Φοβόμαστε πως ακόμα και αν ο πόλεμος τελειώσει σύντομα, οι συνθηκες μπορεί να μην επιτρέπουν την επιστροφή τους στην Ουκρανία. Η Αννα και εμείς σκεφτήκαμε πως μπορεί να χρειαστεί να πάνε εδώ σχολείο. Καλύτερα να είναι προετοιμασμένοι.Πιστεύεις πως μπορούν και άλλοι να βοηθήσουν, μέσω της φιλοξενίας;
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που βοηθάω συνανθρώπους μου. Αυτή τη στιγμή προσπαθώ να οργανώσω όλους τους φίλους μου, που έχουν τη δυνατότητα, να φιλοξενήσουν όλοι τους μια οικογένεια από την Ουκρανία.
Αν λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία, κάτι που ευχόμαστε όλοι, και οι φιλοξενούμενοί σου-οικογένεια σου πλέον- επιστρέψουν στην πατρίδα τους, πως θα νιώσεις;
Το ότι θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους, θα σημαίνει αυτόματα ότι έχει λήξει ο πόλεμος και αυτό θα αποτελέσει ένα χαρμόσυνο γεγονός, γι’ αυτό και δε θέλω να μου λείψει τίποτα.(σίγουρα το σπίτι μετά θα μου φαίνεται άδειο). Θα χαρώ που θα γυρίσουν στους δικούς τους και θα οργανωθούν πάλι στη χώρα τους. Φυσικά πιστεύω πως για τα επόμενα χρόνια κάθε καλοκαίρι θα τους έχω εδώ στην Ελλάδα.
Τι θα θέλατε να πείτε στους συμπατριώτες σας; Να τολμούσαν να σας μιμηθούν;
Νιώθουμε πολύ περήφανες και χαρούμενες που βοηθάμε 3 ψυχές, γι΄αυτό θέλουμε να ενθαρρύνουμε όλους τους Έλληνες να το τολμήσουν. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, δεν έχει κόστος, παρά μόνο χαρά. Δε πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η Ουκρανία είναι μια χώρα που έχει συμβάλλει πολύ και στον Ελληνικό τουρισμό, καθώς η χώρα μας αποτελεί έναν από τους πιο αγαπημένους προορισμούς των Ουκρανών πολιτών. Παρακαλούμε όλους να μη το σκέφτονται και να ανοίξουν τα σπίτια τους γι’ αυτές τις ταλαιπωρημένες και φοβισμένες ψυχές. Υπάρχουν πολλές οικογένειες στις δομές που περιμένουν κάποιους να τους αγκαλιάσουν.
Υπήρξαν κάποιοι που έσπευσαν να συνδράμουν στην προσπάθειά σου;
Εκεί έγινε χαμός ! Όλοι είπαν χίλια μπράβο και έδωσαν συγχαρητήρια, αλλά το ποσοστό που βοήθησε μετριέται στην παλάμη του ενός χεριού και μάλιστα κάποιοι είπαν “τι τους θες τώρα, εδώ έχουμε άλλα προβλήματα”. Πάντως η οικογένεια μου με ενθάρρυνε να συνεχίσω και μου είπε να κάνω αυτό που λέει η καρδιά μου.protothema,gr
